Sinds 2019 ben ik meerdere keren langdurig met een zeilboot op de Wadden geweest en heb me iedere keer weer verwonderd over eb en vloed: het contrast tussen het stoere bevaarbare Wad en het kwetsbare drooggevallen Wad. De mechanische wereld van de mens ten opzichte van de oerwereld van vogels en kokkels. Het bijzondere van het kunnen lopen over de zeebodem met de wisselende patronen in het zand die het zeewater achtergelaten heeft. Ik woon aan de haven van Hoorn, dus dichter bij huis zijn er ook genoeg onderwerpen die zich aandienen. De teloorgang in 2019 van de zeekotter Broeder Isidoor is er zo eentje. Wat er o.a. te zien is:
Sefanja Nods Galerie 